Nostalgiczne Spacery po Wnętrzu Starego Miasta Nikozji

Głos Hodge'a pięknie łączy się z hymnami chrześcijańskimi i śmiechami dzieci

Jeśli jesteś nieodwołalnym miłośnikiem wędrówek po historycznej części Nikozji zarówno pieszo, jak i rowerem, poniższy artykuł jest dedykowany właśnie tobie. Jeśli nie pamiętasz zbyt wiele o Nikozji, znajdziesz tutaj ilustrowane przedstawienia naszego stolicy; nie zawarte w przewodnikach turystycznych. Mimo że emanuje prawdziwym urokiem, niestety pozostaje nieznana większości zarówno miejscowych, jak i obcokrajowcom.

Najbardziej rozpoznawalnym punktem startowym jest pobliże Tafros Ntavila, skąd można przejść przez pozostałości weneckich murów z XVI wieku. Zignoruj ruch drogowy spowodowany remontami i wszystkie prace restauracyjne w pobliżu Plateia Eleftherias (czyli Plac Wolności), przejdź obok Książnicy Cypryjskiej i przeczołgaj się po wielokolorowych wąskich uliczkach tzw. Laiki Geitonia. Pośród drewnianych stolików z radosnymi turystami, którzy delektują się pysznymi potrawami kuchni cypryjskiej i zimnym piwem, możesz wybrać spośród różnorodnych ręcznie robionych pamiątek cypryjskich dla swoich bliskich.

Po rozkoszowaniu się kolorowym tłumem w ulicy Ledra (pozwólcie sobie na chwilę, aby przyjrzeć się malowniczym balkonom nad sklepami i restauracjami), nieuchronnie dotrzesz na koniec ulicy Ledra – to jest punkt, w którym Nikozja jest podzielona na dwie części, ostatnie podzielone miasto w Europie. Barierki aluminiowe dzielą miasto od czasu tureckiej okupacji w lipcu 1974 roku. Wybierając powrót Twojej wędrówki, wkrótce dotrzesz do Platia Faneromenis – i co za radosny czas tam spędzisz. Plac ten jest obecnie uważany za serce rozrywki miasta. W dość tradycyjnych, a jednocześnie ciekawych kawiarniach i lodziarniach, spotkasz osoby w każdym wieku, rozmawiające, śmiejące się lub dyskutujące o poezji lub polityce. Zwłaszcza wieczorem odbywają się różne wydarzenia; małe bazary z rękodziełem, (jest tzw. Bazar Kobiet w Loży, na końcu ulicy Ledra w każdą sobotę), spontaniczne spotkania czy koncerty na żywo uzupełniają codzienny krajobraz. Sąsiedzi, zarówno miejscowi, jak i obcokrajowcy, siedzą plotkując na ławkach obok kościoła Panagia Faneromeni, podczas gdy na dziedzińcu kościoła, pod znakami arcybiskupa Makariosa, nastolatki z rozczochranymi włosami i koszulkami rockowych gwiazd jeżdżą na deskorolkach żywo, podczas gdy inni, którzy uwielbiają tradycyjne deseru, wybierają miejsca obok w retro cukierni.
W tym obszarze pojawia się uczucie nostalgi połączone z dumą, ponieważ istota opuszczenia dominuje w wąskich bocznych uliczkach. Ten sentymentalizm generuje; Nikozja pozostaje jedyną podzieloną stolicą, a jej czysta melancholia jest nieodłącznym elementem, który każdy nosi w sobie. Niemniej jednak w ciągu ostatnich kilku lat wspólny wysiłek w celu ożywienia tego regionu jest inspirujący: w urokliwych sklepach pojawiają się obok opuszczonych synergii, galerie są otwierane obok burdeli, kawiarnie oferują lemoniadę studentom lub emerytom grającym w Backgammon, a artyści fotografujący (w nielegalny, a zarazem przyciągający sposób) rozpadające się, połowę zgniłe schody czy okna w sąsiednich opuszczonych, pustych domach.

Przechodząc przez okolice AgiosKassianos and Chrysaliniotissa, zauważaj duże niebieskie, zielone lub czerwone okna i pasujące do nich kolorowe drzwi (które mają napis rok ich budowy na górnej części) i dziedzińce z doniczkami kwiatów. W niektórych z tych okolic, jak w tzw. Taktakala, głos Hodge'a pięknie łączy się z hymnami chrześcijańskimi i śmiechami dzieci. Jednakże punkty kontrolne i młodzi żołnierze pilnujący dzielnic, ich obecność wywołuje aurę nostalgi, zderzając się ostro z konsekwencjami historii. Przerwane i kruche piękno jest wszędzie wokół ciebie, ale nie możesz go dotknąć w pełni. Opuszczone domy z 1974 roku są obok ciebie, ale pozostają zawsze odległe.

Jeśli udasz się w okolice dzielnicy Archidiecezji, możesz prześledzić historię miasta w sposób muzealny. Oprócz Muzeum Sztuki Ludowej na dziedzińcu obszaru Arcybiskupa, znajduje się Muzeum Bizantyjskie z wspaniałymi zbiorami obrazów i przedmiotów religijnych. Obok Muzeum Narodowego Walki (EOKA) znajdziesz małe Muzeum Pankipijskiego Gimnazjum, które jest kolejną istotną szkołą historyczną. Miłośnicy sztuki współczesnej przechadzają się po salach Nicosia Municipality Arts Centre, mieszczącym się w budynku starej elektrowni, który gości wystawy sztuki modernistycznej od 1994 roku. Nicosia Municipality, chcąc łączyć stare z nowym, postanowiła wznosić Nową Siedzibę Ratusza Megaron naprzeciwko centrum. Ta akcja ma na celu zrekompensowanie (dawniej) bezwładnej strefy Nikozji.

Zakończ swój spacer smakowitymi przekąskami w tawernach w pobliżu Bramy Famagusta, popijając lampkę wina, aby uczcić wymieszane miasto Nikozja, to piękne, ale obnażone i przerażone miasto pozostawione w części zapomnianej na boku, cierpienie i wojny nie zdołały zatrzeć jej czystej chwały.